ખૂનથી લથપથ થયો
ખૂનથી લથપથ થયો ખૂંપી ગયો,
લો હવે રડતો સૂરજ ડૂબી ગયો.
સાંજની લઈ ઓઠ પાછો આવશે,
તારલો જે આભમાં સરકી ગયો.
વેદનાનો મોર પણ આવી ગયો,
આંબવે પાક્યા દરદ ઝૂકી ગયો.
બાગમાં ફૂલો હતા સહુ આશના,
વેદનાનો ખાર એક ઊગી ગયો.
ને વિમાસણમાં હતા સહુ હમસફર,
રાહ ચીરી તિમિરને નીકળી ગયો.
રાતડીના શ્વાનનું પૂછો ન કંઈ
એકલા પડછાયા પર ઘૂરકી ગયો.
ઓ ‘વફા’આ કયાં સુધી તું જાગશે,
તારલો તકદીરનો પોઢી ગયો.
Advertisements
Bagewafa
Blood and the sunset colours…. wow! imagination of a poet.
Ne vimasan ma hata sahu hamsafar,
rah chiri timir ne nikri gayo.
Enjoyed. Thanks. keep it up.
By: B. Husain Bhayat on નવેમ્બર 21, 2007
at 10:33 એ એમ (am)